แม้จะต้องฝืนยิ้มแค่ไหน : ใช้ชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

แม้จะต้องฝืนยิ้มแค่ไหน : ใช้ชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น (Morefin) “ในวันที่ทุกคนใช้ชีวิตเพื่อจุดหมายอะไรบางอย่าง มีคนส่วนหนึ่งที่ยังต้องการกำลังใจในการที่จะก้าวเดินออกไปดำเนินชีวิต ซึ่งบางครั้งชีวิตคนเราก็ไม่ได้วัดจากที่ว่าคนคนหนึ่งจะมีอายุยืนเท่าไหร่ สำคัญกว่านั้นคือชีวิตเขามีความสุขมากแค่ไหนในทุกๆวัน ที่หายใจอยู่

o
เป็นอีกหนึ่งเล่มของหนังสือที่เป็นแรงผลักดันคนที่ล้มหรือไม่มีทางออก ให้ลุกขึ้นสู้กับมันได้อย่างมีความสุข นอกจากกำลังใจจากคนรอบตัวแล้ว เล่มนี้ก็เป็นกำลังใจที่ดีอีกสิ่งหนึ่งเลยทีเดียว ใช้ชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

เราจึงอยากส่งต่อกำลังใจให้คุณที่จะดำเนินชีวิตต่อไป และเมื่อคุณรู้สึกได้รับมัน จงส่งต่อให้กับคนอื่น เชื่อว่าพลังที่คุณจะได้กลับมา จะทำให้คุณรู้สึกได้ว่าคุณค่าในชีวิตสวยงามแค่ไหน

แม้จะต้องฝืนยิ้มแค่ไหน : ใช้ชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ทิ้งบ้างถ้าอยากรู้สึกเบา

ก่อนเดินทาง เราต่างมีกระเป๋าคนละใบเท่ากัน แต่จะเดินได้ใกล้หรือไกลนั้น ก็อาจมาจากสิ่งที่เราเลือกเก็บไว้ในกระเป๋าใส่มากไป มันก็จะทำให้หนักและเจ็บปวด ใส่น้อยไป ก็อาจไม่พอที่จะทำให้แก้ปัญหาที่เจอได้

ค่อยๆเรียนรู้จากระยะทางที่เดินต่อไปหากได้เจอสิ่งที่ดีก็เก็บไว้ แต่หากรู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อก็ลองนั่งพักและเปิดกระเป๋าดูว่าเราเอาสิ่งที่ไม่จำเป็นติดมาด้วยหรือเปล่า

ไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งตลอดเวลา

การยอมรับว่าตัวเองกำลังเศร้า เสียใจ ไม่ใช่การบอกว่าตัวเองเป็นคนอ่อนแอซะเมื่อไหร่ การอนุญาตให้ตัวเองร้องไห้ได้ เป็นวิธีการที่จะทำให้เราระบายความเสียใจออกมาได้ดีที่สุด

อย่ามองว่าการแสดงความเสียใจออกมาเป็นสิ่งที่ทำให้เราแตกต่างจากคนทั่วไปหรือเป็นคนที่ไม่เข้มแข็งทุกคนก็ล้วนมีมุมที่เปราะบางเป็นธรรมดา

เมื่อต้องกลับมาอยู่คนเดียว

หากคุณอยากที่จะตื่นเช้า คุณก็ต้องนอนเร็วขึ้นกว่าเดิม หากคุณอยากจะมีรูปร่างที่ดี คุณก็ต้องขยันที่จะออกกำลังกายมากกว่าเดิม และหากคุณอยากกลับมาอยู่คนเดียวให้ได้ไว คุณก็ต้องทำอะไรให้ต่างจากตอนที่ยังมีเขาอยู่ และสิ่งที่ทำนั้นต้องเป็นสิ่งที่ดีด้วย

เพราะความมั่นคงในจิตใจที่ต่างกันการทำใจเลยใช้เวลาไม่เท่ากันแต่อย่ารีบท้อว่าตัวเองจะผ่านไปไม่ได้บางทีมันแค่ช้าหรือเร็วก็เท่านั้น

ความเหมาะสมของเวลา

บางทีความสัมพันธ์มันก็ซ่อนอยู่ในการดำเนินชีวิตของเราทุกๆ วัน อยู่ที่ว่าวันหนึ่งเราจะเจอใครที่ทำให้รู้สึกพิเศษมากกว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเจอคนที่เข้ากับเราได้ในหลายๆ เรื่องของชีวิต

ยิ่งเร่งรีบก็เหมือนยิ่งค้นหาไม่เจอซึ่งมันไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะบางทีความรู้สึกของเราก็ไม่ได้พร้อมที่จะมีใครอยู่ตลอดเวลา “โสดไม่โสดไม่สำคัญเท่ามีความสุขหรือเปล่า”

เหตุผลของการเจ็บที่เหมือนไม่มีวันสิ้นสุด ก็อาจเพราะบางครั้งเรามักกอดสิ่งที่ควรปล่อยและมักปล่อยสิ่งที่ควรกอด

o

สถานที่บางอย่างสวยงามที่สุดเมื่อถึงฤดูหนาว อาหารบางอย่างอร่อยที่สุดเมื่อกินตอนร้อน ไม่ต่างกับการเจอใครที่ใช่สักคนที่บางทีก็อาจต้องอาศัยเลวา…ที่เหมาะสมเช่นกัน

o

สุดท้ายอยากให้คิดเสมอว่า ไม่ว่าชีวิตในวันนี้จะเจอเรื่องเลวร้ายมามากน้อยแค่ไหน แต่ทุกคนมีเช้าวันใหม่ให้เริ่มต้นเหมือนกันเสมอ แค่เพียงใช้ชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็พอ

o