ปกหนังสือก็เหมือนผู้หญิง! …เพราะยิ่งมีปกสวย ยิ่งอันตราย

ปกหนังสือ ส่วนประกอบแรกที่สร้างความสนใจแรกให้กับนักอ่าน บางคนถึงกับซื้อหนังสือบางเล่มเพียงเพราะหลงใหลการออกแบบปกเสียเหลือเกิน หรือถูกใจหน้าปกจนหยิบไปจ่ายเงินก่อนที่จะอ่านคำโปรยเสียด้วยซ้ำ

แต่รู้หรือไม่ว่าหน้าปกเหล่านี้แอบซ่อนจิตวิทยาดึงดูดใจบางประการที่ทำให้เราหลงกลซื้อหนังสือเพราะปกสวยมาแล้วนักต่อนัก ใครบอกว่าการออกแบบปกไม่มีการวางแผน ...เพราะนี่คืออีกกลยุทธ์อันแยบยลที่ผู้ออกแบบปกหลายคนใช้มันเพื่อยั่วยวนใจคนซื้อ!

สองเหตุผลสำคัญที่จะทำให้คนสนใจหนังสือสักเล่ม หรือยอมเสียเวลาเพื่อหยิบหนังสือจากชั้นวางขึ้นมาอ่าน คือ 1.หนังสือเล่มนั้นเป็นประเภทที่สนใจ และ 2.รูปลักษณ์ดีงามและเหมาะสมกับอารมณ์เหลือเกิน ซึ่งวิธีที่หนังสือใช้เรียกร้องความสนใจจากเราได้ คือ หน้าปก วูบแรกที่เราเห็นปกหนังสือสักเล่มแล้วรู้สึกตื่นเต้น นั่นเป็นของหวานสำหรับผู้ขาย เพราะฉะนั้นเหล่าบรรดาสำนักพิมพ์ทั้งหลายจึงปราณีตกับการสร้างสรรค์ปก ไม่แพ้เนื้อหาเลยล่ะ ..เพราะภาพที่พวกเขาเลือกใช้ มักจะบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเนื้อในไปในตัว

ปกหนังสือ ตัวร้าย , ใจบาง ๆ และเงินในกระเป๋า

สีสันบอกอารมณ์

สีปกบอกอะไรได้มากกว่าที่คิด เพราะเฉดสีในแง่จิตวิทยานั้นมีผลต่ออารมณ์และความรู้สึกของมนุษย์ โดยเฉพาะสีที่สอดคล้องกับเนื้อหาที่ผู้ออกแบบเลือกสรรในการสื่อสาร เราอาจคุ้นชินกับการเล่นโทนสีโทนภาพในหนังกันมาบ้างแล้ว หนังสือเองก็ใช้การเล่นสีมาออกแบบปกเช่นกัน

สีแดง: ความรัก ความหลงใหล/ลุ่มหลง ความรุนแรง ความอันตราย ความโกรธ และพลัง

สีชมพู: ความไร้เดียงสา ความอ่อนหวาน ความเป็นผู้หญิง ความสนุกสนาน ความสวยงาม และความเอาใจใส่

สีส้ม: ความอบอุ่น การชอบเข้าสังคม เป็นมิตร ความสุข ความแปลก มีชีวิตชีวา วัยหนุ่มสาว

สีเหลือง: ความวิกลจริต หรือความคลั่ง ความเจ็บป่วย ความไม่มั่นคงปลอดภัย ความงดงามและสงบสุข ความซื่อ หรือไม่มีเลห์เหลี่ยม

สีเขียว: ธรรมชาติ วัยเด็ก แต่ขณะเดียวกันสื่อถึงความไม่ซื่อสัตย์ เป็นลางร้าย หรือลางสังหรณ์ ความมืดมัวหรือความชั่วร้าย และอันตราย

สีฟ้า: ความหนาวเย็น ความโดดเดียว ภาวะเกี่ยวกับสมอง ภาวะจิตใจหดหู่ เศร้าหมอง ความไม่ดิ้นรน หรือไม่ต่อสู้ ความเงียบสงบ หรือความใจเย็น

สีม่วง: แฟนตาซี ความบางเบา หรือความไม่มีตัวตน ความรู้สึกทางกามารมณ์ ความหลอกลวง หรือภาพลวงตา ความลึกลับ หรือเวทย์มนต์ ลางร้าย หรือลางสังหรณ์

ตัวอักษร โดดเด่น

ปกหนังสือบางเล่มเน้นความสนใจไปที่ตัวอักษร บางเล่มเนื้อหาอาจน่าสนใจ แต่ใช้ฟอนต์โบราณไร้รสนิยม แม้ชื่อเรื่องบาดจิต เนื้อหาบาดใจ  แต่หากรูปแบบตัวอักษรไม่ดึงดูด และไม่สร้างสรรค์ เหล่าผู้อ่านก็พร้อมใจกันมองข้ามเช่นกัน แต่ที่สำคัญต้องอ่านง่าย เห็นได้ชัดเจน จะไม่ได้เสียเวลาพึ่งพาแว่นขยายให้ยุ่งยาก

ตัวใหญ่สบายตา: ตัวหนังสือใหญ่ ๆ นี่แหละ กระตุ้นความสนใจได้ไม่น้อย

รูปแบบสร้างสรรค์: รูปแบบตัวอักษรสร้างสรรค์ การใส่ศิลปะลงไปในตัวอักษรเพื่อล้อไปกับชื่อเรื่องถือเป็นสิ่งที่ดึงดูดความสนใจได้ เช่น เนื้อหาเกี่ยวกับภูเขา ก็เอาภูเขาประดิษฐ์เป็นฟ้อนต์เสียเลย!

ชื่อเรื่องโดนใจ น่าหยิบ

หนังสือบางเรื่องตั้งชื่อเรียบง่ายก็แสนโก้เก๋ แต่กับอีกหลายเรื่องที่ตั้งชื่อชนิดที่ว่า แค่ชื่อก็กินขาด บาดหัวใจ โดดเด่นบางใจว่าเล่มใกล้เคียง บางเรื่องชื่อเรื่องสั้น ๆ แต่ทรงอิทธิพล บางเรื่องชื่อยาวเหมือนความเรียง แต่อย่างไรก็ตามหากภาษาที่ใช้สละสลวย การร้อยเรียงสวยและลื่นไหลแล้วล่ะก็ ผู้อ่านจำนวนไม่น้อยที่พร้อมใจหยิบหนังสือบางเล่ม เพราะชื่อหนังสือเท่านั้น!

เช่น หนังสือ “อะไรไม่จำเป็นต้องทิ้งไป” …วลีสั้น ๆ แสนกระแทกใจที่ทำให้ผู้ซื้อฉุกคิดในใจว่า …แล้วต้องทิ้งอะไร? เลยหยิบซื้อมาแบบงง ๆ , หนังสือ “ไม่ต้องชอบขี้หน้า ก็ทำงานด้วยกันได้” …จะเป็นไปได้เหรอ เกลียดขี้หน้าแล้วยังทำงานด้วยได้ ไม่มีทาง! และการใช้ชื่อนหังมายั่วยวนใจอย่าง “The Shape of Water” …หนังจบอารมณ์ไม่จบ ก็สอยกลับบ้านไปเสียเลย เป็นต้น

แหล่งเรื่องน่ารู้ที่รวบรวมสาระครบรส ทั้งข่าวสารวงการหนังสือ, งานหนังสือ, เทคนิคการอ่าน, หนังสือใหม่, หนังสือแนะนำ รีวิวหนังสือ และ อื่น ๆ อีกมากมาย มีให้อ่านกันฟรี ๆ ที่นี่ BOOK.MTHAI