ตะวันออกศอกกลับ รีวิวหนังสือ สำนักพิมพ์มติชน อนุสรณ์ ติปยานนท์ เรื่องสั้น

ตะวันออกศอกกลับ : 8 เรื่องสั้นสุดเหงา เศร้า โหยหา และคาดหวัง

Home / Editor Picks / ตะวันออกศอกกลับ : 8 เรื่องสั้นสุดเหงา เศร้า โหยหา และคาดหวัง

ตะวันออกศอกกลับ

ตะวันออกศอกกลับ

.

‘ตะวันออกศอกกลับ’ หนังสือรวมเรื่องสั้น ผลงานของ ‘อนุสรณ์ ติปยานนนนท์’ ว่าด้วยเรื่องราวของหนุ่มสาวที่นำมาร้อยเรียงเข้ากับช่วงเวลาและสถานการณ์สำคัญของบ้านเมือง
.
แก่นสำคัญของทั้ง 8 เรื่องสั้นยังคงเป็นเรื่องราวของ ‘ความรัก’ ต่างแง่มุม ต่างช่วงวัย และต่างสถานการณ์ แต่ยังมีความถวิลหา คาดหวัง เหงาและเศร้า ตลบอบอวลตลอดทั้งเล่ม

.

ตะวันออกศอกกลับ

.

เรื่องที่ 1 : The Bicycleman
เรื่องราวของผู้ชายที่ขี่จักรยานลัดเลาะไปทั่วเมือง กิจวัตรประจำวันเหมือนเดิมทุกวันจนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้เจอกับผู้หญิงที่เฝ้าฝัน ผู้หญิงที่เปลี่ยนโลกที่แห้งแล้งให้กลับมาชุ่มฉ่ำอีกครั้งหนึ่ง เธอผู้ลุ่มหลงในการอ่าน ห้องสมุด หนังสือ และตัวละครในเรื่อง

.

มนุษย์เราสามารถเสพติดได้ทุกสิ่ง อาหาร อากาศ น้ำ หนังสือ งานศิลปะ ในตำนานกรีกยังมีคนเสพติดใบหน้าของตนเองนามนาร์ซิสซัสด้วยเช่นกัน
The Bicycleman 20 อนุสรณ์ ติปยานนท์

.

ตะวันออกศอกกลับ

.

ในเทพปกรณัมกรีก มีนายพรานจากดินแดนเธสพิเอ (Thespiae) ในโบเทีย (Boeotia) นามว่า ‘นาซิสซัส’ ผู้มีชื่อเสียงในด้านความงาม เขาเป็นผู้หยิ่งทะนงเป็นพิเศษ โดยรังเกียจผู้ที่รักเขา เนเมซิสเห็นดังนี้และดึงดูดนาซิสซัสไปยังบ่อ ที่ซึ่งเขาเห็นเงาสะท้อนของตนในน้ำและตกหลุมรักเงานั้นโดยไม่ทราบเลยว่ามันเป็นเพียงภาพ จนสุดท้ายก็ตายเพราะไม่อาจผละสายตาไปจากความงามของเงาสะท้อนของตัวเองได้

.


.
เรื่องที่ 2 : The Lost Horizon
สถานการณ์น้ำท่วมทำให้การใช้ชีวิตประจำวันของชายผู้หนึ่งดูยากลำบาก ไฟฟ้าถูกตัดขาด มีเพียงวิทยุทรานซิสเตอร์เครื่องเก่าที่ทำให้ความมืดอันเงียบเหงาดูไม่น่าเบื่อหน่ายนัก แต่มันต้องพึ่งพาถ่านไฟฉายจากร้านขายของชำ ซึ่งการลุยน้ำออกไปซื้อหาทำให้เขาได้เจอกับหญิงสาวร้านชำสูงโปร่ง เธอแนะนำให้เขาฟังคลื่นเพลงลูกทุ่งแห่งหนึ่ง ที่เปลี่ยนความรู้สึกของเขาไปตลอดกาล
.
การมีความหวังคือพลังงานอย่างหนึ่ง เป็นพลังงานลึกลับที่ไม่ปรากฎทางกาย หากแต่ปรากฎทางใจ พลังงานทางกายทำให้เราลืมตาตื่นยามเช้า แต่พลังงานใจทำให้เรามีเรี่ยวแรงลุกออกจากที่นอนเพื่อเผชิญโลกในวันนั้น
 The Lost Horizon หน้า 36 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เรื่องที่ 3 : The Blue Sarong
ภรรยาของชายผู้หนึ่งเดินหายไปลับตาท่ามกลางทะเลสีน้ำเงินที่กว้างใหญ่ รอแล้ว รอเล่า เธอไม่กลับมา จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้เจอเธออีกครั้งในซุปเปอร์มาเก็ต แต่นั่นไม่ใช่ภรรยาของเขา กลับเป็นเพียงหญิงสาวหน้าเหมือนที่นำพาเรื่องราวสำคัญกลับมาจากท้องทะเล

.

ความหวังเป็นสิ่งเดียวกับความสิ้นหวัง เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวัง ความหวังจะบอกคุณว่าฉันรอคุณอยู่เบื้องหน้าแล้ว พยายามหน่อยสิ และเมื่อใดที่คุณหล่อเลี้ยงความหวังจนเต็มเปี่ยม ความสิ้นหวังจะกระซิบที่หูของคุณว่าลืมฉันเสียเถอะ  ฉันเป็นเพียงภาพลวงตาที่คุณเสกสรรค์ขึ้นเท่านั้น อย่าพยายามอีกเลย
The Blue Sarong หน้า 44-45  (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เรื่องที่ 4 : The Long, Halong Bay
สึนามิที่ประเทศไทยพรากชีวิตสามีที่นอกใจและลูกในท้องของเธอไปตลอดกาล ความทรงจำอันเลวร้ายตามหลอกหลอนแม้จะหนีไปพักใจที่ฮาลองเบย์

.

ความตายไม่ได้เอาทุกอย่างในอดีตจากเธอไป แต่ยังเอาทุกสิ่งในอนาคตไปด้วย
The Long, Halong Bay หน้า 71 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เรื่องที่ 5 : The Snow Girl
เรื่องราวของหญิงสาวผู้งดงามที่หอบกล่องอาหารมาที่สถานีรถไฟทุกวันท่ามกลางหิมะโปรยปราย ทุกอย่างถูกเฝ้ามองโดยชายคนหนึ่งที่ตั้งคำถามประหลาดว่ามีอะไรอยู่ในกล่องอาหารนั่นกันแน่? ข้อสงสัยนี้เองที่ทำให้เขาได้คุยกับเธอ และล่วงรู้ความลับในกล่องอาหารเข้าจนได้

.

ภาวะไร้เรี่ยวแรงที่จะอำลา ฉันเรียกมันเช่นนั้น ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยสิ่งสุดท้ายของเขาให้จากไปได้ ภาพทรงจำของเขาที่มีต่อฉันมันกดทับกล้ามเนื้อ หัวใจ สมอง และห้องคำนึงของฉัน แม้ฉันรู้ดีว่าเขาจะต้องจากไป แม้ฉันรู้ดีว่าเขาได้จากไปแล้ว แต่ถึงที่สุดฉันกลับไม่อาจปล่อยสิ่งยึดเหนี่ยวสุดท้ายไปจากตัวฉันได้
The Snow Girl หน้า 91 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เรื่องที่ 6 : Finding the Hotel of Vivian Maier
ข้อความลึกลับส่งมาในมือถือของหนุ่มงานเอกสาร ถ่ายภาพ และทำทะเบียนราษฎร์ เพื่อบอกให้เขาตามรอยอดีตของ ‘Vivian Maier’  แม้ตอนแรกจะไม่ได้สนใจนัก แต่เมื่อได้พบกับสาวน้อยวัย 26 ที่ชื่อว่า ‘Vivian Maier’ เช่นกัน ทำให้เขาออกตามรอยของ ‘เธอ’ และ ‘เธอ’

.

คิดถึงสิ่งที่ผ่านไปแล้วก็เท่านั้น พระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน เรื่องราวใหม่ ๆ ในโลกทุกวัน จะอาวรณ์อยู่ไยกับเถ้าถ่านแห่งความทรงจำ
Finding the Hotel of Vivian Maier หน้า 99 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.

ตะวันออกศอกกลับ

.

Vivian Dorothy Maier (February 1, 1926 – April 21, 2009) : ช่างภาพชาวอเมริกันที่เคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กถึง 4 ปี เธอถ่ายรูปตลอดช่วงชีวิตของเธอมาแล้วกว่า 150,000 รูป เริ่มจาก อเมริกา, ชิคาโก, ลอสแอนเจลิส ไปจนทั่วโลก

.


.

ไม่มีความแตกต่างระหว่างการใส่หรือไม่ใส่ยกทรงของหญิงสาว สิ่งที่น่าสนใจอยู่ที่สภาพเปลือยเปล่าของเธอ หญิงสาวบางคนมีแรงดึงดูดมหาศาลแม้ว่าเธอจะปกคลุมตนเองด้วยอาภรณ์ชิ้นนอกมากเพียงใด มันก็ไม่อาจบดบังแรงดึงดูดนั้นได้เลย
Finding the Hotel of Vivian Maier หน้า 114 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เราอยู่ในโลกที่เราตามหาใครบางคน และใครบางคนตามหาเรา
Finding the Hotel of Vivian Maier หน้า 116 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เราทุกคนล้วนอาศัยอยู่ในความไม่แน่นอน ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น และถัดจากพรุ่งนี้ไปอีก ผู้คนมากมายเพียงใดที่เราต้องพบเจอ มีผู้คนมากมายเพียงใดที่เราจะพลัดจากพวกเขาไป สภาวะเช่นนี้เป็นสิ่งที่ยากจะทนทานยากจะรับมือไหว การมีบางสิ่งที่เป็นเช่นเดิมทุกวัน ซ้ำกันทุกวันให้เราสนใจ น่าจะคล้ายดังการมีเกาะแก่งส่วนตัวให้เราได้หยุดนิ่งอยู่ที่นั่นเพื่อเฝ้ามองผู้คนอื่นไปรอบ ๆ
Finding the Hotel of Vivian Maier หน้า 118 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

การร่วมรักที่งดงามทิ้งความโหยหาอาลัยแก่ร่างกายเพียงใด ภาพถ่ายอันงดงามย่อมทอดทิ้งความโหยหาอาลัยแก่ดวงตาเพียงนั้น
Finding the Hotel of Vivian Maier หน้า 128 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เรื่องที่ 7 : The Longest Catwalk
เรื่องราวของนางแบบสาวกำพร้าที่มีคุณย่าป่วยเป็นโรคความจำเสื่อม คุณย่าที่เป็นทั้งพ่อแม่ เพื่อนสนิท ครู และบุคคลสำคัญในทุกช่วงชีวิต วันหนึ่งคุณย่าหายไปจากโรงพยายาล แม้จะออกตามหาเท่าไหร่แต่ก็ไม่พบและเธอเองก็เริ่มฝันแปลก ๆ จนพบเจอคุณย่าอีกครั้งหนึ่งกับชายนิรนามที่เธอเรียกเขาว่า ‘อังเคิ้ล’

.

ความฝันที่สมจริง ย่อมทำให้เรากลัวความจริงที่ฝันถึง 
The Longest Catwalk หน้า 142 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


.

เรื่องที่ 8 : The Red Lipstick
ภรรยาของนักเขียนบทภาพยนตร์มอบภารกิจให้ออกตามหาลิปสติกสีแดงที่สีสดกว่าแท่งที่เธอมี แม้ว่าเขาจะไปแทบทุกห้างสรรพสินค้า แต่ไม่ยักมีแท่ง ‘สีแดง’ ที่สดกว่าลิปสติกที่เธอมี จนกระทั่งเขาได้เจอกับ ‘คุณป้า’ และ ‘ลูกชาย’ ที่นำพา ‘สีแดงสด’ กว่าสีใดมาให้พบเจอจนได้

.

อยู่บ้านมันก็เอาแต่บ่นว่าบ้านเมืองไม่เป็นประชาธิปไตย จะมากู้ประชาธิปไตยคืน ฉันก็ถามมันว่าประชาธิปไตยจะล่มจมอยู่ในเมืองหลวงหรือ ถึงต้องไปกู้ที่นั่น มันก็หาว่าฉันเล่นสำนวน แถวหาว่าฉันเป็นพวกล้าหลัง เป็นทาสที่เข็นไม่ไป ช่างมันเถอะ จะล้าหลังก้าวหน้า จะด่าจะว่าฉันอะไรก็ช่างมัน ขอให้มันปลอดภัยก็ใช้ได้
The Red Lipstick หน้า 160 (อนุสรณ์ ติปยานนท์)

.


ตะวันออกศอกกลับ

.

สำหรับผู้คนทั้งในโลกจริงและโลกเสมือนทั้งในที่นี้และที่อื่น ๆ

.

รวมเรื่องสั้น “ตะวันออกศอกกลับ” ของ “อนุสรณ์ ติปยานนท์” จำนวน 8 เรื่อง เป็นรวมเรื่องสั้นเล่มล่าสุดที่กลั่นจากความคิดอันผสานโดยใช้อารมณ์ความรู้สึกเหงาเศร้า เนื้อหาส่วนใหญ่เป็นประเด็นเกี่ยวกับชายหนุ่มหญิงสาว เชื่อมโยงถึงความรู้สึกของคนเราต่อสิ่งที่ได้พบพาน รวมถึงความรู้สึกเกี่ยวกับเหตุบ้านการเมืองระหว่างทัศนะของคนหนึ่งที่ปราศจากการรับรู้กับคนที่ไปเห็นเหตุการณ์ด้วยตนเอง
.
บรรยากาศของเรื่องเกือบทั้งหมดเป็นชายทะเล ชานเมือง รวมถึงต่างประเทศอย่างญี่ปุ่น ยกตัวอย่างเช่น เรื่องสั้นที่กล่าวถึงการตามหาประวัติหญิงสาวคนหนึ่งจนได้พบหญิงสาวอีกคนซึ่งมีชื่อเดียวกัน เรื่องราวระหว่างความรู้สึกของชายชราเมื่ออยู่ริมทะเล จนถึงความรักความผูกพันของหญิงสาวที่หอบหิ้วอัฐิชายคนรักโดยใช้ฉากชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่น
.
ฉากทั้งหมดล้วนผูกพันอยู่กับสายน้ำและความเป็นตะวันออกสมัยใหม่ แตกต่างจากรวมเรื่องสั้นเล่มที่แล้ว (อาคเนย์คะนึง) ที่ใช้ฉากเฉพาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เท่านั้น อย่างไรก็ตาม แก่นหลักของเรื่องยังคงเกี่ยวกับความรัก ความโรแมนติก ความเข้าใจบุคคลที่ได้สัมผัส ไม่มีฉากแอ็คชั่น ไม่มีความรุนแรง ถ้อยภาษาสละสลวยเช่นเดียวกับงานเขียนเรื่องที่ผ่านๆ มาของผู้เขียน
.
ที่สำคัญ ยังมีอารมณ์เหงาเศร้าที่ยังถวิลหาใครสักคนแทรกอยู่ทุกเรื่อง และสิ่งที่ผู้เขียนตอกย้ำภายใต้เนื้อหาก็คือ แม้จะใช้ฉากในโลกตะวันออก แต่เมื่อเป็นตะวันออกสมัยใหม่ ฉากและบรรยากาศก็ไม่ต่างจากทุกมุมโลก เปรียบเทียบได้กับการถวิลหา ความคิดถึง ความเป็นปัจเจก และการแสวงหาเพื่อเติมเต็มบางอย่าง ไม่ว่าตัวละครจะดำรงอยู่ในฉากชีวิตด้วยความตั้งใจหรือเปล่า แต่ทุกสิ่งของแต่ฉากชีวิต ล้วนเป็นสากล

.



MTHAI BOOK | อ่านสนุก ทุกวัน ทันกระแส