อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แต่เกิดขึ้นแล้วจะรับมือได้ไหมนะ?

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด

อะไรเกิดมันก็ต้องเกิด แต่เกิดขึ้นแล้วจะรับมือกับมันได้ไหมนะ?

เราพูดกับพี่ชายตอนขับรถกลับบ้านว่า ทำไมลึก ๆ เรารู้สึกว่านี่อาจเป็นการเข้าโรงพยาบาลครั้งสุดท้ายของพ่อก็ไม่รู้

พี่ชายผู้นั่งเงียบมาตลอดทางหันมาตอบว่า

” มันก็แค่เกาต์เอง อย่านอยด์ไปน่า “

แม่ซึ่งนั่งเงียบอยู่พูดขึ้นมาว่า

” ไม่เป็นไรหรอก อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดนะ “

🍂

ถ้อยคำหนึ่งจากหนังสือ #จดหมายถึงผู้ชายคนแรก โดย รณิดา บุญฤทธิ์ จากสำนักพิมพ์ Her Publishing ทำคิดถึงตัวเองขึ้นมาชั่วขณะ

เนื้อเรื่องในช่วงนี้เล่าถึงตอนที่พ่อของผู้เขียนไปตรวจอาการป่วยที่โรงพยาบาลและพบโรคร้ายอย่าง ‘เกาต์’ เข้า สถานการณ์ดูตึงเครียดไปหมดจนแม่ของผู้เขียนต้องพูดประโยคคลี่คลายว่า ‘ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด’

เมื่อหลายเรื่องในชีวิตเหนือการควบคุม เกินจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ เรามักจะพึมพำเสียงดังในใจว่า : ‘Whatever will be .. #อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” เหมือน ‘ Que Sera Sera ‘ เพลงของ Doris Day ที่เคยดังในอดีต มาจากสำนวนฝรั่งเศสที่แปลว่า ‘อะไรจะเกิดขึ้น มันก็ต้องเกิด’

Que Sera, Sera, Whatever will be, will be The future’s not ours, to see Que Sera, Sera What will be, will be

อะไรมันจะเกิดขึ้น ก็ต้องเกิด ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม อนาคตเป็นสิ่งที่เรามองไม่เห็น อะไรจะเกิด มันก็จะเกิดไปของมันเอง

อะไรมันเกิดก็ต้องเกิดอยู่แล้ว แต่พอเกิดขึ้นแล้ว เราจะรับมือได้จริงหรือ?

มีข้อถกเถียงกันในทางจิตวิทยาเกี่ยวกับความหมายของคำนี้ นักวิชาบางกลุ่มเชื่อว่ามันมีความหมายในแง่ลบ เหมือนกับการยอมแพ้หรือยอมจำนนรูปแบบหนึ่ง ที่ขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง ท้อแท้ และคิดว่ามีพลังไม่พอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตได้

มีนักวิชาการอีกกลุ่มได้ตีความในทิศทางตรงกันข้าม ว่าประโยคดังกล่าวว่ามันไม่ได้หมายถึงความเฉยเมยหรือยอมจำนนเสียหน่อย แถมยังมีความหมายเชิงบวกที่ช่วยให้ผู้พูดแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย

ประโยคที่ให้กำลังใจตัวเองและสร้างความมั่นใจว่า :

” ไม่ว่าจะสถานการณ์ไหน เลวร้ายหรือยากลำบาก พวกเขาพร้อมรับมือกับทุกเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในชีวิตแล้วนะ “

แต่ไม่ว่าจะตีความหมายไปในทางไหน ผู้พูดรู้แก่ใจดีที่สุด เพราะท้ายที่สุดแล้วความหมายทั้งหมดจะแปรเปลี่ยนไปตามความจริงที่เกิดขึ้น

Que Sera, Sera

อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด 🎼

ข้อมูลอ้างอิง :

The Psychology Behind the Phrase “Bahala Na”
หนังสือ Not Determined To Be Happy (27 – 29)

แนะนำหนังสือ

จดหมายถึงผู้ชายคนแรก – I miss you, Dad. : รณิดา บุญฤทธิ์

เรื่องราวความรักในอีกแง่มุม ที่อ่านแล้วรู้สึกอุ่นๆ อยู่ข้างใน หนังสือเล่มนี้นอกจากจะถ่ายทอดเรื่องราวสุดประทับใจระหว่างพ่อกับลูกแล้ว ยังสอนให้เห็นถึงคุณค่าของชีวิตในแง่มุมต่างๆ เหล่านี้อีกด้วย ผลงานสุดละมุนจากผู้สร้างแฟนเพจ Postcard from somewhere

เราจะใช้จ่ายวันเวลาไปอย่างไรคนที่เรารัก เราจะจดจำวันสุดท้ายของคนที่เรารักเอาไว้อย่างไรในห้วงที่ลมหายใจของอีกคนใกล้จะดับ และเราจะอยู่กันอย่างไรเมื่อคนที่เรารักออกเดินทางไปล่วงหน้า ในขณะที่เรายังต้องอยู่ต่อกับเลือดเนื้อในกายที่มีเขาอยู่ครึ่งหนึ่ง และเราจะทำอย่างไรถ้าคนที่จากไปนั้นคือพ่อของเรา

‘จดหมายถึงผู้ชายคนแรก’ คือบันทึกความทรงจำของลูกสาวคนหนึ่งถึงพ่อ เธอเติบโตมาท่ามกลางความรักที่ไม่แสดงออก ความเอาใจใส่ในระยะที่ไม่ใกล้ชิด และสอนให้เรียนรู้ชีวิตแบบไม่มีแม่พิมพ์ให้ทำตาม ซึ่งมันได้หล่อหลอมคนคนหนึ่งเติบโตขึ้นมาด้วยหัวใจที่กล้าหาญ และอยู่กับความเป็นจริงของโลกได้อย่างมีสติ

ในความใกล้ชิดที่ไม่ใกล้ชิด เราเห็นสายสัมพันธ์อันอบอุ่นที่ล้อมตัวเธอและพ่อเอาไว้ โดยเฉพาะในช่วงสุดท้ายของชีวิตเมื่อพ่อของเธอกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง ที่บางช่วงก็ทำเอาเราอมยิ้ม และบางช่วงก็ขอบตารื้นตาม เป็นเรื่องราวความรักในอีกแง่มุม ที่อ่านแล้วรู้สึกอุ่นๆ อยู่ข้างใน

หนังสือเล่มนี้นอกจากจะถ่ายทอดเรื่องราวสุดประทับใจระหว่างพ่อกับลูกแล้ว ยังสอนให้เห็นถึงคุณค่าของชีวิตในแง่มุมต่างๆ เหล่านี้อีกด้วย :

ในวันที่ยังมีกำลัง การได้ออกเดินทางของทุกหน้าชีวิต ได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่มีค่าไม่ใช่เงินทอง หากเป็นการได้จับมือทำความรู้จักกับความตายด้วยความรู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า

ความจำเป็นในการเก็บเงินทองมากมายไว้เพื่อรักษาพ่อแม่ตอนแก่ หรือเจ็บป่วยในบั้นปลายนั้นไม่ใช่ที่สุด แต่การได้ใช้จ่ายเวลาและเงินทองไปกับความสุขของพ่อแม่ระหว่างทาง จำเป็นและสำคัญกว่า เพราะมันจะบันทึกไปจนหน้าสุดท้ายของชีวิตเราทุกคน

ทุกการเดินทางของชีวิต จำเป็นต้องมีใครสักคนที่เป็นมากกว่า Other half เป็นคนที่ทำให้เราเห็นไปไกลกว่าคำว่าอุดมคติ คนที่ทำให้เราเห็นการมองโลกน่าอยู่ เพราะทัศนคติและการกระทำของเขาจะพัฒนาและปูพื้นฐานทุกความคิด ทุกการกระทำและความสุขของการใช้ชีวิตโดยไม่รู้ตัว การเดินทางแต่ละหน้าของชีวิต มีพลังใจสำคัญไปด้วยกันจนถึงวันสุดท้ายของคนทั้งครอบครัว

อย่าเอาแต่รอโอกาสวันสำคัญเพื่อทำการสำคัญ การเอาอาหารชั้นดีหรือของเซ่นไหว้ไปให้ และการร้องไห้หน้าโลงศพบุพการี มันไม่เก๋เท่าทำให้ดีที่สุด ในวันที่ทุกคนมีโอกาสได้ใช้จ่ายเวลาด้วยกันจริง

คลิกเพื่อซื้อหนังสือ