Springbooks การใช้ชีวิต บทเรียนชีวิต หนังสือแนะนำ เท่าที่รู้

ค่อยๆ เรียนรู้ชีวิตในแบบ ‘เท่าที่รู้’ จากการมองโลกด้วยความจริง

Home / Editor Picks / ค่อยๆ เรียนรู้ชีวิตในแบบ ‘เท่าที่รู้’ จากการมองโลกด้วยความจริง

ไม่เห็นต้องรู้ทุกเรื่อง! แค่มอง เท่าที่รู้ก็เข้าใจชีวิตได้

          ชีวิตคือการเรียนรู้ คนทั่วไปมักจะบอกว่าการเรียนรู้มีอยู่ 2 รูปแบบที่จะต้องพบเจอ คือการเรียนรู้ด้วยตัวเอง และการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของคนอื่น ซึ่งแน่นอนว่าผลลัพธ์ของการเรียนรู้ย่อมแตกต่างกัน

          ชีวิตบางคนอาจผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ เพราะหัดเรียนรู้ด้วยตัวเองอยู่เสมอ ชนิดที่ว่าเล่นเอง เจ็บเอง ส่วนการเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่น จะทำให้เรามองเห็นภาพมุมกว้างมากขึ้น และนำมาปรับใช้กับตัวเอง ไม่มีใครรู้ไปหมดทุกอย่างหรอก แค่มอง ‘เท่าที่รู้’ และพร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งที่ต้องพบเจอในวันข้างหน้า วิธีนี้น่าจะทำให้เราเข้าใจชีวิตมากกว่านะ

          เท่าที่รู้ แฟนเพจที่มียอดคนติดตามกว่าสองแสนห้ามหมื่นคน ด้วยการนำเสนอแง่มุมการมองโลกตามความเป็นจริง ชนิดที่ว่านักไขว่คว้าแรงบันดาลใจไม่ต้องไปหาบทเรียนชีวิตจากที่ไหน ก็สามารถเข้าใจชีวิตได้โดยที่เราไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องด้วยซ้ำ

ความพยายามที่มีนามว่าอดทน

อดทนรอก็นับว่า

เป็นความพยายามชนิดหนึ่ง

          บางครั้งเราอาจทำเรื่องบางเรื่องพังไม่เป็นท่าเพราะไม่ยอมรอ เราต้องการคำตอบนั้นเร็วเกินไป เราด่วนสรุปบางอย่างเร็วและตัดสินใจเร็วเกินไป ลองเปลี่ยนความคิดใหม่ รอให้บางอย่างมันสุกงอมตามเวลา ผลลัพธ์ที่ได้ย่อมดีกว่าแน่นอน

ผู้กล้าหาญที่โลกต้องการ

ความจริงอาจจะขม

แต่มันจะรักษาเรา

          ถ้าอะไรที่เราต้องทำให้ชัดเจน ก็ต้องแสดงออกมาให้กระจ่าง หากอึดอัดก็ต้องกล้าเผชิญหน้ากับมัน เพราะบางทีการที่เราไม่กล้าตัดสินใจ อาจจะไปทำร้ายคนอื่นโดยที่เราไม่รู้ตัว ที่สำคัญต้องกล้ายอมรับความจริง แม้มันจะเหมือนยาขมก็ตาม แต่สุดท้ายมันจะเยียวยารักษาเราเอง

เก็บเกี่ยวสิ่งที่เราหว่าน

อย่าให้เราเมื่อยล้าในการทำดี

เพราะว่าถ้าเราไม่ท้อใจแล้ว

เราจะเก็บเกี่ยวในเวลาอันสมควร

          เราหว่านอะไรไปเราก็จะได้เก็บเกี่ยวสิ่งนั้น แม้ว่าในระหว่างรอผลผลิตจะมีอุปสรรคเข้ามาตลอดทาง เพื่อให้เรารู้สึกอยากรีบเก็บผลผลิตนั้นก็ตาม อย่าใจร้อน ขอให้เชื่อไว้เสมอว่า ในท้ายที่สุดเราจะได้เป็นคนเก็บมันด้วยตัวเอง แต่จะต้องอยู่ในเวลาที่เหมาะสมนั่นเอง

การชดเชยที่เท่าเทียม

ไม่เคยมีรอยร้าวใด

ที่เชื่อมได้สนิทเหมือนเดิม

          บางทีเราต้องยอมปล่อยเรื่องบางเรื่องให้มันผ่านพ้นไป แต่บางคนกลับเลือกที่จะหาอีกสิ่งหนึ่งมาชดเชย ลองนึกดูให้ดีๆ ว่าสิ่งนั้นสามารถชดเชยกันได้จริงหรือ สิ่งที่เราควรทำมากที่สุดก็คือ คิดไตร่ตรองให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจภายหลัง เพราะมันอาจจะสายเกินไปแล้วก็ได้

ชีวิตมีทางไปของมัน

วันหนึ่ง

หลายเรื่องที่เราเคยร้องไห้

จะไม่สำคัญอีกต่อไป

          ชีวิตของเรายังมีเรื่องอะไรอีกมากมายให้ได้เจอ แต่สำหรับคนที่เป็นผู้ใหญ่ คงคิดว่าจะไปสนใจทำไม หนักกว่านี้ก็เคยเจอมาแล้ว และเราก็ผ่านมันมาได้ด้วย แถมยังกลับไปหัวเราะให้กับเหตุการณ์ในวันนั้นด้วยซ้ำ ขอให้เชื่อเถอะว่าชีวิตมันมีทางไปของมันเสมอ

ชีวิตที่ดี

ความสุขความทุกข์

ไม่มีมาตรฐานที่แท้จริง

มันสัมพันธ์

กับสิ่งที่เราเอาไปเปรียบเทียบ

          ชีวิตที่มีความสุขที่แท้จริง คือการมองเห็นด้านดีของเรื่องร้าย คือการเข้าใจว่าความทุกข์เป็นเรื่องทั่วไปที่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน ไม่ใช่ชีวิตที่หวังจะเอาแต่จุดหมายปลายทาง แต่เป็นชีวิตที่เรารู้จักมองเห็นความงามของระหว่างทางที่กำลังเดินต่างหาก เพียงเท่านี้ชีวิตของเราก็มีความสุขแล้ว

สั่งซื้อหนังสือ ‘เท่าที่รู้’ ได้ที่ store.mbookstore