พ่อของผมคือผู้ก่อการร้าย เมื่อลูกไม้ขอหล่นไกลต้น

หลังจากได้อ่าน  “พ่อของผมคือผู้ก่อการร้าย”หรือ“The Terrorist’s Son” จบลง ก็ชวนให้นึกถึงสำนวนภาษาไทยที่ว่า “ลูกไม้หล่นไกลต้น” ขึ้นมาทันที การปลูกฝังเลี้ยงดูของพ่อแม่มีอิทธิพลต่อบุคลิกภาพ ทัศนคติของคนเป็นลูกได้มากจริงๆ แต่ทว่าสังคมก็มีส่วนในการขัดเกลาคนเราได้เช่นกัน ดังเช่นที่แซ็ก อิบราฮิม (Zak Ebrahim)เลือกที่จะเปิดรับมุมมอง ความคิดที่ตนได้รับจากการใช้ชีวิตร่วมกับคนที่พ่อกรอกหูมาตลอดว่าเป็นคนไม่ดี เรียนรู้ความเป็นจริงต่างๆ ด้วยตนเอง เลือกจะเดินตามทางที่เค้าต้องการ ซึ่งตรงข้ามกับพ่ออย่างสิ้นเชิง กระทั่งออกมาเปิดเผยความจริงที่ไม่ได้น่าภาคภูมิใจของผู้เป็นพ่อ เพื่อให้โลกรู้ถึงความเป็นมาของคนที่ได้ชื่อว่า “ผู้ก่อการร้ายระดับโลก”

“พ่อของผมคือผู้ก่อการร้าย” หรือ “The Terrorist’s Son” หนังสือจากปลายปากกาของแซ็ก อิบราฮิม (Zak Ebrahim) บอกเล่าชีวิตของเขาในฐานะลูกชายของผู้ก่อการร้ายระดับโลก ที่เติบโตมาด้วยการเลี้ยงดูและคำสอนที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังจากภาพลักษณ์ภายนอกหรือความแตกต่างกันทางความคิด แต่สุดท้าย ลูกชายก็ขอเลือกเส้นทางที่ตนเองต้องการ ซึ่งตรงข้ามกับผู้เป็นพ่อ นับเป็นหนังสืออัตชีวประวัติที่แปลก แตกต่าง และหาอ่านไมได้ง่ายๆ อย่างแน่นอน

หนังสือเล่มนี้ยังถือเป็นตัวแทนแห่งการสันติภาพและการให้อภัยที่เปล่งประกายออกมาท่ามกลางเรื่องราวความเกลียดชัง การแบ่งแยก ที่ผู้เขียนได้รับการปลูกฝังมาตั้งแต่จำความได้

อิบราฮิมได้ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตของตัวเองตั้งแต่เป็นเด็กผู้ชายธรรมดาที่มีพ่อเป็นวิศวกรชาวอียิปต์ มีแม่เป็นคุณครูชาวสหรัฐฯ เขาเกิดและเติบโตที่เมืองพิทส์เบอร์ก รัฐเพนซิลวาเนีย แบบเด็กมะกันทั่วไป จนกระทั่งอายุได้ 7 ขวบ ในปีค.ศ. 1990 ชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อพ่อถูกจับด้วยข้อหาสังหารรับบี ไมรา คาฮานา ผู้นำสันนิบาตปกป้องชาวยิว (the Jewish Defense League)

ในระหว่างถูกคุมขังพ่อของอิบราฮิมยังได้วางแผนโจมตีสถานที่สำคัญต่างๆ ในมหานครนิวยอร์ก โดยเหตุการณ์ที่โจษจันที่สุดก็คือเหตุการณ์ลอบวางระเบิดตึกเวิลด์เทรดเซนเตอร์ ใน ค.ศ. 1993 เหตุการณ์นี้เองคือจุดเริ่มต้นที่อิบราฮิมและครอบครัวของเขาถูกประณามและเกลียดชัง จนต้องย้ายที่อยู่มากถึง 20 ครั้ง ในช่วงเวลาไม่ถึง 10 ปี

แม้จะถูกเลี้ยงดูมาท่ามกลางความเกลียดชังและการไม่มีเพื่อนสนิทเพราะต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ ทั้งยังถูกตราหน้าว่าเป็นลูกของผู้ก่อการร้ายและคงต้องเจริญรอยตามพ่อเป็นแน่ แต่เมื่ออิบราฮิมเติบโตและได้ใช้ชีวิตร่วมกับชาวยิว เพื่อนที่เป็นเกย์และผู้คนอีกมากมายที่เขาเคยถูกสั่งสอนให้เกลียด แต่อิบราฮิมกลับได้เรียนรู้ว่าชาติพันธุ์ ศาสนา หรือเพศวิถี ไม่ได้มีผลใดๆ ต่อคุณภาพของบุคลิกของคนเรา อีกทั้งเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องที่อยู่เหนือการควบคุม เราไม่สามารถใช้เรื่องเหล่านี้มาตัดสินชีวิตของใคร

เรื่องที่เขาเรียนรู้ด้วยตนเองนี่เองที่ทำให้อิบราฮิมตัดสินใจถ่ายทอดเรื่องราวของตัวเองผ่านตัวอักษรเพื่อหวังให้เกิดการให้อภัยและสันติภาพ

การถ่ายทอดเรื่องราวลูกไม้หล่นไกลต้นของอิบราฮิมผ่านหนังสือ “พ่อของผมคือผู้ก่อการร้าย” หรือ “The Terrorist’s Son” นั้นดีงามมากถึงขั้นได้รับรางวัล Alex Awards ปี 2015 จาก Young Adult Library Services Association (YALSA) รวมไปถึงการเป็นหนังสือเล่มหนึ่งในซีรีส์ TED Books ซึ่งเขียนมาจาก TED Talks ที่มียอดชมกว่า 5 ล้านครั้งแล้ว

คำบอกเล่าของเราคงไม่มีผลหากคุณไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง ร่วมค้นหาคำตอบไปด้วยกันว่าอะไรที่ทำให้อิบราฮิมเลือกเดินตามทางแห่งสันติภาพและการให้อภัยทั้งที่เป็นฝ่ายถูกกระทำมาตลอดในหนังสือ “พ่อของผมคือผู้ก่อการร้าย” หรือ “The Terrorist’s Son”