MThai
Video
Seeme
คาเฟอีนคู่กับคนทำงานดึกฉันใด หน้ากระดาษเปล่าก็คู่กับนักเขียนฉันนั้น ใครที่รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอยากพิมพ์ตัวอักษร เพื่อไม่ให้หน้ากระดาษว่าง นั่นหมายความว่า คุณเริ่มเสพติดการเขียนเข้าให้แล้ว นักเขียนมืออาชีพหลายคนมีอาการดังกล่าว แต่อย่าเพิ่งวางใจไป นี่เป็นเพียงจุดสตาร์ทของอาการเสพติดเท่านั้น แล้วถ้าเลยจากจุดสตาร์ทไป อาการแบบไหนที่บ่งบอกว่า เราเสพติดการเขียนเข้าอย่างจัง มาเช็คลิสต์อาการเสพติดการเขียนทั้ง 9 ข้อนี้ไปพร้อมๆ กัน
1. มักจะคิดอยู่ตลอดเวลาในช่วงที่ไม่ได้เขียน เช่น คิดเรื่องที่เขียน คิดเรื่องอื่นๆ ที่เชื่อมโยงกับการเขียน คิดเรื่องที่นอกเหนือจากการเขียน โดยจะไม่ปล่อยให้สมองตัวเองว่าง เพราะนั่นคือโอกาสทองที่จะได้เรื่องราวใหม่ๆ
2. อยากอ่านหนังสือเพิ่มขึ้น ไม่ว่าจะเป็นหนังสือแนวไหนก็ตาม ขอแค่ได้เสพคอนเทนต์อย่างน้อยสัก 1-2 หน้า ไม่จำกัดประเภทว่าเป็นเรื่องจริงหรือแต่ง เพื่อซึมซับเทคนิคการเขียนที่จะนำมาใช้ในเรื่องราวของตัวเอง
3. คอมพิวเตอร์เต็มไปด้วยไอเท็มลับที่ซัพพอร์ตการเขียนงาน ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกาแจ้งเตือนเวลา โพสต์อิทในคอมพิวเตร์ที่ใช้สำหรับช็อตโน้ตสำคัญ หรือโปรแกรมต่างๆ ที่เอื้อต่อการเขียนให้เป็นไปอย่างราบรื่น
4. อ่านนวนิยายเสร็จ แล้วพุ่งไปยังคอมพิวเตอร์เพื่อลงมือเขียนทันที ซึ่งปฏิกิริยาตอบโต้แบบเฉียบพลันนี้ แสดงถึงเครื่องที่กำลังร้อน และพร้อมที่จะปล่อยไอเดียออกมา
5. พิมพ์อย่างต่อเนื่อง ไม่สนใจเรื่องเวลา นั่นหมายความว่า กำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเองแบบถอนตัวไม่ขึ้น ใครอย่าได้ไปขัดจังหวะเชียว
6. ขาดสมาร์ทโฟนไม่ได้ ในที่นี้ไม่ได้หมายถึง การแชทคุยกับคนอื่นหรือเล่นโซเชียลมีเดีย แต่ใช้ในการเขียนหรือบันทึกข้อความยามเดินทางไปที่ต่างๆ
7. เก็บสมุดบันทึกและปากกาไว้ข้างเตียง ชอบเขียนอะไรตอนดึก หรือลุกขึ้นมากลางดึกแล้วจดสิ่งที่นึก คิด หรือฝันได้ เพราะไม่อยากให้ความคิดและการเขียนขาดตอนแม้แต่วินาทีเดียว
8. ทุกคนที่เห็น ไม่ว่าจะเป็นบนรถประจำทาง ที่ทำงาน หรือไปช็อปปิ้ง จะกลายเป็นตัวละครที่โลดแล่นอยู่ในเรื่องราวที่เขียน โดยหยิบจับ นำมาผสมผสาน และต่อยอดเป็นเรื่องราวจากสิ่งที่พบเห็นหรือได้เข้าไปสัมผัส
9. ทุกส่วนในชีวิต เช่น ภายในบ้าน จะเต็มไปด้วย Post-it Notes สีต่างๆ ซึ่งถ้านึกอะไรได้ ก็จะจดลงไปในนั้น หรือคิดได้ในสถานการณ์คับขัน เช่น ในรถ แล้วอยากเขียน ใบเสร็จรับเงินหรือใบค่าทางด่วน ก็มีความจำเป็นในช่วงเวลาที่ความคิดพลุ่งพล่าน แต่สถานที่ไม่เอื้ออำนวยเหมือนกัน
เช็คตัวเองแล้วได้กี่ข้อ ถ้าเกิน 4 ข้อขึ้นไป มีแนวโน้มที่จะ ‘เสพติดการเขียนอย่างจริงจัง’ แต่ขอบอกไว้ก่อนว่า เสพติดการเขียน “ไม่ใช่” อาการไม่ดีนะ แต่มันคือความหลงใหล และเอาใจใส่ในสิ่งที่ชอบอย่างเต็มที่
การเขียนเป็นประจำและสม่ำเสมอถือเป็นเรื่องที่ดี…เสพติดยาวไปได้เลยจ้า
